Menu

The Noble Quran beta

⚖️

AI Assistant Terms & Disclaimer

Important Information

Before using our AI Assistant, please read and understand the following:

  • AI-Generated Content: Responses are generated by artificial intelligence and may not always be accurate or complete.
  • Not a Substitute for Scholars: This AI is not a replacement for qualified Islamic scholars or religious authorities.
  • Verify Information: Always verify religious guidance with authentic sources and qualified scholars.
  • No Liability: We are not responsible for decisions made based on AI responses.
  • Educational Purpose: This tool is for educational and informational purposes only.
  • Data Processing: Your conversations may be processed by third-party AI services (Groq).

By clicking "I Agree", you acknowledge that you have read and understood these terms.

📧

Login to Chat

Enter your details to access the AI Assistant

🤖 Quran AI Assistant
🤖
Assalamu Alaikum! I'm your Quran AI assistant. Ask me anything about the Quran, Islamic teachings, or how to use this platform.
We may receive a commission if you click on a link and buy a product, service, policy or similar. This is at no extra cost to you. Detailed information about affiliate marketing links placed on this website can be found here.

Surah Sad

(Saad (de letter))

About this Surah

The Surah derived its name from the word an-Naba in the second verse. This is not only a name but also a title of its subject matter, for Naba implies the news of Resurrection and Hereafter and the whole Surah is devoted to the same theme.

Prachtige koranrecitatie
Quran: 001.mp3
Reciter: Salaah Bukhaatir
Surah 1Surah 2Surah 3Surah 4Surah 5Surah 6Surah 7Surah 8Surah 9Surah 10Surah 11Surah 12Surah 13Surah 14Surah 15Surah 16Surah 17Surah 18Surah 19Surah 20Surah 21Surah 22Surah 23Surah 24Surah 25Surah 26Surah 27Surah 28Surah 29Surah 30Surah 31Surah 32Surah 33Surah 34Surah 35Surah 36Surah 37Surah 38Surah 39Surah 40Surah 41Surah 42Surah 43Surah 44Surah 45Surah 46Surah 47Surah 48Surah 49Surah 50Surah 51Surah 52Surah 53Surah 54Surah 55Surah 56Surah 57Surah 58Surah 59Surah 60Surah 61Surah 62Surah 63Surah 64Surah 65Surah 66Surah 67Surah 68Surah 69Surah 70Surah 71Surah 72Surah 73Surah 74Surah 75Surah 76Surah 77Surah 78Surah 79Surah 80Surah 81Surah 82Surah 83Surah 84Surah 85Surah 86Surah 87Surah 88Surah 89Surah 90Surah 91Surah 92Surah 93Surah 94Surah 95Surah 96Surah 97Surah 98Surah 99Surah 100Surah 101Surah 102Surah 103Surah 104Surah 105Surah 106Surah 107Surah 108Surah 109Surah 110Surah 111Surah 112Surah 113Surah 114
EnglishDeutschFrançaiseEspañolaDutchItalianaPortuguêsРоссияTürkçeNorskSvenskaAlbanianবাংলাहिन्दीbahasa IndonesiaاردوالقرآنAmazighቁርኣን简体中文คัมภีร์กุรอานقرآن
Sheikh Abdur-Rahman As-SudaisAbdulWadud HaneefAbdullah Awad al-JuhaniAhmed ibn Ali al-AjmyBandar BaleelaKhaalid Al-QahtaaneeMishaari Raashid Al_AfasyRifaiSalaah Bukhaatir
✋  Support this platform today 
Compare Flights Compare Hotels Book Activity

Tafsir (Commentary)

Name

The Surah derived its name from the word an-Naba in the second verse. This is not only a name but also a title of its subject matter, for Naba implies the news of Resurrection and Hereafter and the whole Surah is devoted to the same theme.

Period of Revelation

As we have explained in the introduction to Surah Al-Mursalat, the theme of all the Surahs, from Al-Qiyamah to An-Naziat, closely resembles one another's, and all these seem to have been revealed in the earliest period at Makkah.

Theme and Subject Matter

Its theme also is the same as of Surah Al-Mursalat, i. e. to affirm the Resurrection and Hereafter, and to warn the people of the consequences of acknowledging or disacknowledging it.

When the Holy Prophet (upon whom be peace) first started to preach Islam in Makkah, his message consisted of three elements: (1) That none be held as an associate with Allah in Godhead; (2) that Allah had appointed him as His Messenger; (3) that this world will come to an end one day and then another world will be established when all the former and the latter generations will be resurrected with the same bodies in which they lived and worked in the world; then they will be called to account for their beliefs and deeds and those who emerge as believing and righteous in this accountability will go to Paradise and those who are proved to be disbelieving and wicked will live in Hell for ever.

Of these although the first thing was highly unpleasant for the people of Makkah, yet in any case they were not disbelievers in the existence of Allah. They believed in His Being the Supreme Sustainer, Creator and Providence and also admitted that all those beings whom they regarded as their deities, were themselves Allah's creatures. Therefore, in this regard the only thing they disputed was whether they had any share in the attributes and powers of Divinity and in the Divine Being itself or not.

As for the second thing, the people of Makkah were not prepared to accept it. However, what they could not possibly deny was that during the 40 years life that the Holy Prophet (upon whom be peace) had lived among them before his claim to Prophethood, they had never found him a lying deceitful person or the one who would adopt unlawful methods for selfish ends. They themselves admitted that he was a man possessed of wisdom, righteousness and moral superiority. Therefore, in spite of charging him with a thousand false accusations, nothing to say of making others believe, they were finding it difficult even for themselves to believe that although he was an honest and upright man in every other affair and dealing of life, yet, God forbid, a liar only in his claim to be a Prophet.

Thus, the first two things were not in fact so perplexing for the people of Makkah as the third thing. When this was presented before them, they mocked it most of all, expressed unusual wonder at it, and regarding it as remote from reason and impossible, started talking against it as incredible, even inconceivable, in their assemblies. But in order to bring them to the way of Islam it was absolutely essential that the doctrine of the Hereafter should be instilled into their minds, for without belief in this doctrine, it was not at all possible that they could adopt a serious attitude with regard to the truth and falsehood, could change their standard of values in respect of good and evil, and giving up worship of the world, could be inclined to follow the way that Islam urged them to follow. That is why in the earliest Surahs revealed at Makkah the doctrine of the Hereafter has been impressed and stressed more than anything else. However, the arguments for it have been given in such a way that the doctrine of the Oneness of God (Tauhid) also is impressed on the minds automatically. This also contains brief arguments, here and there, to confirm the truth of the Holy Messenger of Allah and the Qur'an.

After understanding well why the theme of the Hereafter has been so frequently repeated in the Surahs of this period, let us now have a look at the subject matter of this Surah. In it first of all, allusion has been made to the common talk and the doubts that were being expressed in every street of Makkah and in every assembly of the people of Makkah on hearing the news about Resurrection. Then, the deniers have been asked: "Don't you see this earth which We have spread as a carpet for you? Don't you see the high mountains which we have so firmly placed in the earth?Don't you consider your own selves how We have created you as pairs of men and women?Don't you consider your sleep by which We make you seek a few hours rest after every few hours labour and toil so as to keep you fit for work in the world? Don't you see the alternation of the night and day which We are so regularly perpetuating precisely according to your needs and requirements?Don't you see the strongly fortified system of the heavens above you? Don't you see the sun by means of which you are receiving your light and heat? Don't you see the rains which fall from the clouds and help produce corns and vegetables and luxuriant gardens? Do these things only tell you that the power of the Almighty Being Who has created them, will be unable to bring about Resurrection and establish the Next World? Then, from the supreme wisdom which is clearly working in this world around you, do you only understand this that although each part of it and each function of it is purposive, yet life is meaningless? Nothing could be more absurd and meaningless that after appointing man to the office of foreman and granting him vast powers of appropriation, in this workhouse, when he leaves the world after fulfilling his role, he should be let off without any accountability. He should neither be rewarded and granted pension on satisfactory work, nor subjected to any accountability and punishment on unsatisfactory performance of duty.

After giving these arguments it has been emphatically stated that the Day of Judgment shall certainly come to pass on its appointed time. No sooner is the Trumpet sounded than whatever is being foretold shall appear before the eyes, and whether you believe in it today, or not, at that time you will come out in your multitudes from wherever you would be lying dead and buried to render your account. Your denial cannot in any way avert this inevitable event.

Then, in vv. 21-30; it has been stated that every single misdeed of those who do not expect any accountability to take place and have thus belied Our Revelations, lies reckoned and recorded with Us, and Hell is ever lying an ambush to punish them and punish them fully for all their doings. Then, in vv. 31-36, the best rewards of those who lived as responsible people in the world and have provided for their Hereafter beforehand have been mentioned. They have been reassured that they will not only be rewarded richly for their services but in addition they will also be given sufficient gifts.

In conclusion, the Divine Court in the Hereafter has been depicted, making it plain that there will be no question of somebody's being adamant in the matter of getting his followers and associates forgiven, none will speak without leave, and leave will be granted on the condition that intercession be made only for the one to whom leave of intercession will have been given, and the intercessor will say only what is right. Moreover, leave for intercession will be given only for those who had acknowledged the Truth in the world but were sinners; rebels of God and rejectors of the Truth will deserve no intercession at all.

The discourse has been concluded with this warning: The Day the coming of which is being foretold, shall certainly come to pass. Do not think it is yet far off, it is close at hand. Now, whoever wills, let him believe in it and take the way towards his Lord. But he who disbelieves, in spite of the warning, "will have all his deeds placed before him: and he will exclaim regretfully: "Oh, would that I were not born in the world!" At that time, his regrets will be about the same world of which he is so enamored today!

Surah Sad - Saad (de letter)
Ayah 1
S. Ik zweer bij den Koran, gevuld met waarschuwingen.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ ص ۚ وَالْقُرْآنِ ذِي الذِّكْرِ
Ayah 2
Waarlijk, de ongeloovigen zijn verkleefd aan trotschheid en twist.
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَشِقَاقٍ
Ayah 3
Hoevele geslachten hebben wij voor hen verdelgd en zij riepen om genade; maar het was geen tijd meer om aan de straf te ontkomen.
كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ فَنَادَوا وَّلَاتَ حِينَ مَنَاصٍ
Ayah 4
Zij zijn verbaasd, dat een uit hen geboren waarschuwer tot hen is gekomen. En de ongeloovigen zeggen: Deze man is een toovenaar en een leugenaar.
وَعَجِبُوا أَن جَاءَهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ ۖ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هَـٰذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ
Ayah 5
Verklaart hij dat de goden één God zijn? Waarlijk dit is eene zonderlinge zaak.
أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَـٰهًا وَاحِدًا ۖ إِنَّ هَـٰذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ
Ayah 6
En de voornaamste lieden onder hen vertrokken, zeggende tot elkander: Gaat en volhardt in de vereering uwer goden, waarlijk; u er van af te trekken is de bedoelde zaak.
وَانطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَىٰ آلِهَتِكُمْ ۖ إِنَّ هَـٰذَا لَشَيْءٌ يُرَادُ
Ayah 7
Wij hebben niet van zoo iets in den laatsten godsdienst gehoord. Dit is niets dan eene valsche uitvinding.
مَا سَمِعْنَا بِهَـٰذَا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَـٰذَا إِلَّا اخْتِلَاقٌ
Ayah 8
Werd hem bij voorkeur boven een ander onzer eene waarschuwing nedergezonden? Waarlijk, zij verkeeren in eene dwaling omtrent mijne waarschuwing; doch zij hebben mijne wraak nog niet geproefd
أَأُنزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِن بَيْنِنَا ۚ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِّن ذِكْرِي ۖ بَل لَّمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ
Ayah 9
Zijn de schatten der genade van uwen Heer, den Machtige, den Milddadige, in hunne handen?
أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ
Ayah 10
Is het koninkrijk der hemelen en der aarde, en van hetgeen er tusschen is, in hun bezit? Indien dit zoo is, laat het dan met ladders (touwen) ten hemel opstijgen.
أَمْ لَهُم مُّلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَابِ
Ayah 11
Maar hunne legers, hoe talrijk die ook mochten zijn, zullen op de vlucht gejaagd worden.
جُندٌ مَّا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِّنَ الْأَحْزَابِ
Ayah 12
Het volk van Noach, de stam van Ad en Pharao, de bezitter der staken beschuldigden, voor hen, de profeten van bedrog.
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ
Ayah 13
Ook de stam van Thamoed en het volk van Lot, en de bewoners van het woud nabij Madian deden dit en waren de bondgenooten tegen Gods gezanten.
وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ ۚ أُولَـٰئِكَ الْأَحْزَابُ
Ayah 14
Zij allen deden niet anders, dan hunne gezanten van valschheid beschuldigen, waardoor mijne wraak rechtvaardig op hen werd uitgeoefend.
إِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ
Ayah 15
En deze wachten slechts op een klank der trompet, die niet uitgesteld zal worden.
وَمَا يَنظُرُ هَـٰؤُلَاءِ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً مَّا لَهَا مِن فَوَاقٍ
Ayah 16
En zij zeggen spottende: O Heer! geef ons ons deel voor den dag der rekenschap.
وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ
Ayah 17
Verdraag geduldig wat zij bedrijven en herinner hen onzen dienaar David, die met sterkte begaafd was; want hij was iemand, die zich ernstig tot God wendde.
اصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ
Ayah 18
Wij dwongen de bergen, onzen lof met hem te verkondigen, des avonds en bij het opgaan der zon;
إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِشْرَاقِ
Ayah 19
Alsook de vogelen die zich tot hem verzamelen, en die allen dikwijls met dat doel bij hem terug keerden.
وَالطَّيْرَ مَحْشُورَةً ۖ كُلٌّ لَّهُ أَوَّابٌ
Ayah 20
Wij stichten zijn koninkrijk, en wij gaven hem wijsheid en welsprekendheid van woorden.
وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ
Ayah 21
Is het verhaal der twee twistende tot uwe kennis gekomen, toen zij, over den muur, in de bovenste vertrekken kwamen?
وَهَلْ أَتَاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ
Ayah 22
Toen zij tot David binnenkwamen, en hij bevreesd voor hen was, zeiden zij: Vrees niet, wij zijn twee tegenstanders, die een twist met elkander te beslechten hebben. De een van ons heeft den ander nadeel toegebracht: richt dus tusschen ons met waarheid: wees niet onrechtvaardig en leid ons op den rechten weg.
إِذْ دَخَلُوا عَلَىٰ دَاوُودَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ خَصْمَانِ بَغَىٰ بَعْضُنَا عَلَىٰ بَعْضٍ فَاحْكُم بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَلَا تُشْطِطْ وَاهْدِنَا إِلَىٰ سَوَاءِ الصِّرَاطِ
Ayah 23
Deze, mijn broeder heeft negenennegentig schapen, en ik had slechts eene ooi, en hij zeide: Geef mij die, om ze te houden, en hij overwon mij in den twist, dien wij te zamen hadden.
إِنَّ هَـٰذَا أَخِي لَهُ تِسْعٌ وَتِسْعُونَ نَعْجَةً وَلِيَ نَعْجَةٌ وَاحِدَةٌ فَقَالَ أَكْفِلْنِيهَا وَعَزَّنِي فِي الْخِطَابِ
Ayah 24
David antwoordde: Waarlijk hij heeft u slecht behandeld, door u uwe ooi te vragen, als eene bijvoeging tot zijne eigen schapen; en velen van hen, die eene zaak met elkander hebben, benadeelen elkander, behalve zij, die gelooven en doen wat rechtvaardig is. Maar hoe weinigen zijn dat! En David bemerkte, dat wij hem door deze gelijkenis hadden beproefd, en hij vroeg vergiffenis van zijn Heer; hij viel neder, boog zich en betoonde berouw.
قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَىٰ نِعَاجِهِ ۖ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الْخُلَطَاءِ لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِيلٌ مَّا هُمْ ۗ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاكِعًا وَأَنَابَ ۩
Ayah 25
Daarom vergaven wij hem zijne fout, en hij zal toegelaten worden om ons te naderen, en hij zal eene uitmuntende verblijfplaats in het paradijs hebben.
فَغَفَرْنَا لَهُ ذَٰلِكَ ۖ وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَآبٍ
Ayah 26
O David! wij hebben u aangewezen, als een uitverkoren vorst op de aarde; oordeel dus tusschen de menschen met waarheid, en volg niet uw eigen hartstocht, opdat hij u niet van Gods weg doe afdwalen; want zij die van Gods weg afdwalen, zullen eene ernstige straf ondergaan, dewijl zij den dag van hulp hebben vergeten.
يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُم بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ
Ayah 27
Wij hebben de hemelen en de aarde en wat daartusschen is, niet in ijdelheid geschapen. Dit is het oordeel der ongeloovigen; maar wee over hen, die niet gelooven, hun deel is het hellevuur.
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا بَاطِلًا ۚ ذَٰلِكَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ
Ayah 28
Zullen wij met hen, die gelooven en goede werken verrichten, evenzoo doen, als met hen, die verderfelijk op aarde handelen? Zullen wij met den vrome even als met den zondaar handelen?
أَمْ نَجْعَلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَالْمُفْسِدِينَ فِي الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِينَ كَالْفُجَّارِ
Ayah 29
O Mahomet! wij hebben u een gezegend boek nedergezonden, opdat gij aandachtig over de teekenen daarvan zoudt nadenken, en de met verstand begiftigde menschen gewaarschuwd zouden mogen wezen.
كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِّيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ
Ayah 30
En wij gaven aan David Salomo. Welk een uitmuntende dienaar! want hij wendde zich dikwijls tot den Heer.
وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ ۚ نِعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ
Ayah 31
Toen de paarden, staande op drie pooten, en den grond met den kant van den vierden poot aanrakende en vlug in hunnen loop, des avonds voor hem werden ten toon gesteld.
إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ
Ayah 32
Zeide hij: Waarlijk, ik heb de liefde der aardsche goederen bemind, boven de herdenking van mijn Heer, en heb den tijd besteed aan het beschouwen dezer paarden, terwijl de zon door den sluier des nachts is verborgen; breng de paarden weder voor mij.
فَقَالَ إِنِّي أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَن ذِكْرِ رَبِّي حَتَّىٰ تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ
Ayah 33
En toen zij teruggebracht waren, begon hij hunne pooten en halzen af te snijden.
رُدُّوهَا عَلَيَّ ۖ فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسُّوقِ وَالْأَعْنَاقِ
Ayah 34
Ook beproefden wij Salomo, en plaatsten een nagebootst (misvormd) lichaam op zijn troon. Daarna wendde hij zich tot God.
وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمَانَ وَأَلْقَيْنَا عَلَىٰ كُرْسِيِّهِ جَسَدًا ثُمَّ أَنَابَ
Ayah 35
En zeide: O Heer! vergeef mij en mijn koninkrijk, dat door niemand na mij zal worden verkregen; want gij zijt de schenker van koninkrijken.
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لَّا يَنبَغِي لِأَحَدٍ مِّن بَعْدِي ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ
Ayah 36
En wij onderwierpen den wind aan hem, die op zijn bevel zachtjes heengleed, werwaarts wij dien richtten.
فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاءً حَيْثُ أَصَابَ
Ayah 37
En wij onderwierpen hem ook de duivels en, onder deze, degenen die behendig waren in het bouwen en van het duiken naar parelen.
وَالشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَغَوَّاصٍ
Ayah 38
En wij leverden hem anderen over, die geketend waren,
وَآخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ
Ayah 39
Zeggende: Dit is ons geschenk; wees dus mild, of wees spaarzaam tegenover wien gij dit geschikt zult oordeelen, zonder daarvan rekenschap af te leggen.
هَـٰذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ
Ayah 40
En hij zal ons naderen, en een heerlijk verblijf in het paradijs hebben.
وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَآبٍ
Ayah 41
En gedenk onzen dienaar Job, toen hij tot zijnen Heer riep, zeggende: Waarlijk, Satan heeft mij met rampen en pijn bedroefd.
وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ
Ayah 42
En er werd tot hem gezegd: Strijk de aarde met uwen voet; en toen hij dit had gedaan, ontsprong er eene fontein, en er werd tot hem gezegd: Dit is voor u, om u er mede te wasschen, te verfrisschen en om te drinken.
ارْكُضْ بِرِجْلِكَ ۖ هَـٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ
Ayah 43
En wij gaven hem zijn gezin terug, en nog eens zooveel bovendien, door onze genade.
وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنَّا وَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ
Ayah 44
En wij zeiden tot hem: Neem een handvol (of bundel) in uwe hand en sla er uwe vrouw mede, en breek uwen eed niet. Waarlijk, wij bevonden, dat hij een geduldig persoon was. Welk een uitmuntend dienaar was hij: want hij was iemand, die zich dikwijls tot ons wendde.
وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلَا تَحْنَثْ ۗ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا ۚ نِّعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ
Ayah 45
Gedenk ook onze dienaren Abraham, Izaäk en Jacob, die dappere en voorzichtige menschen waren.
وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَالْأَبْصَارِ
Ayah 46
Waarlijk, wij zuiverden hen met eene volkomene zuivering, door de herdenking van het volgende leven.
إِنَّا أَخْلَصْنَاهُم بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ
Ayah 47
En zij waren goede menschen en voor ons aangezicht uitverkoren.
وَإِنَّهُمْ عِندَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيَارِ
Ayah 48
En gedenk Israël, en Elisha en Dhoe'lkefl: want deze allen waren goede menschen.
وَاذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ ۖ وَكُلٌّ مِّنَ الْأَخْيَارِ
Ayah 49
Dit is eene vermaning. Waarlijk, de vromen zullen eene uitnemende plaats hebben, om er terug te keeren;
هَـٰذَا ذِكْرٌ ۚ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ
Ayah 50
Namelijk, tuinen van eeuwig verblijf, waarvan de ingangen voor hen zullen openstaan.
جَنَّاتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَّهُمُ الْأَبْوَابُ
Ayah 51
Als zij daarin nederliggen, zullen zij er verschillende soorten vruchten en dranken vinden.
مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَشَرَابٍ
Ayah 52
En nabij hen zullen de maagden van het paradijs zitten, hare blikken van ieder afwendende; behalve van hare bruidegommen, van gelijken ouderdom als zij.
وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ
Ayah 53
Dit is, wat u vóór den dag der rekenschap beloofd werd.
هَـٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ
Ayah 54
Dit is onze overvloed, die niet falen zal.
إِنَّ هَـٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِن نَّفَادٍ
Ayah 55
Dit zal de belooning der rechtvaardigen wezen. Maar voor de zondaren is eene slechte schuilplaats gereed gemaakt;
هَـٰذَا ۚ وَإِنَّ لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآبٍ
Ayah 56
Namelijk de hel: zij zullen daarin geroepen worden om verbrand te worden, en dat zal eene ellendige rustplaats wezen;
جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ
Ayah 57
Proef dit, zal men hun zeggen; namelijk kokend water en het bedorven vocht, dat uit de lijken der verdoemden vloeit.
هَـٰذَا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَغَسَّاقٌ
Ayah 58
En verschillende andere dingen van dezelfde soort.
وَآخَرُ مِن شَكْلِهِ أَزْوَاجٌ
Ayah 59
En er zal tot de verleiders gezegd worden: Deze schaar, die door u werd geleid, zal te zamen met u, van boven neder in de hel geworpen worden. Zij zullen niet verwelkomd worden; want zij zullen het vuur binnengaan om verbrand te worden.
هَـٰذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَكُمْ ۖ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ ۚ إِنَّهُمْ صَالُو النَّارِ
Ayah 60
En de verleiden zullen tot hunne verleiders zeggen: Waarlijk, gij zult niet verwelkomd worden; gij hebt deze kastijding over ons gebracht, en de hel is een ellendig verblijf!
قَالُوا بَلْ أَنتُمْ لَا مَرْحَبًا بِكُمْ ۖ أَنتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا ۖ فَبِئْسَ الْقَرَارُ
Ayah 61
Zij zullen zeggen: O Heer! verdubbel in het hellevuur de marteling van hen, die deze straf over ons gebracht hebben.
قَالُوا رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَـٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ
Ayah 62
En de ongeloovigen zullen zeggen: Waarom zien wij de menschen niet, welke wij onder de zondaren telden.
وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ الْأَشْرَارِ
Ayah 63
En die wij met spot ontvingen? Of missen onze oogen hen?
أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ
Ayah 64
Inderdaad, dat is eene waarheid; namelijk de twist onder de bewoners van het hellevuur.
إِنَّ ذَٰلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ
Ayah 65
O Mahomet! zeg tot de afgodendienaars. Waarlijk, ik ben slechts een waarschuwer, en er is geen god, buiten den eenen, eenigen God, den Almachtige.
قُلْ إِنَّمَا أَنَا مُنذِرٌ ۖ وَمَا مِنْ إِلَـٰهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ
Ayah 66
Den Heer van hemel en aarde en alles wat daartusschen is, den Machtige, den Vergever van zonden.
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ
Ayah 67
Zeg: het is eene gewichtige zending.
قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيمٌ
Ayah 68
Waarvan gij u afwendt.
أَنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ
Ayah 69
Ik had geene kennis van de verheven vorsten, toen zij omtrent de schepping van den mensch twistten.
مَا كَانَ لِيَ مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ إِذْ يَخْتَصِمُونَ
Ayah 70
(Het werd mij slechts geopenbaard als een bewijs, dat ik een openbaar prediker was);
إِن يُوحَىٰ إِلَيَّ إِلَّا أَنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ
Ayah 71
Toen uw Heer tot de engelen zeide: Ik zal den mensch van klei scheppen.
إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِّن طِينٍ
Ayah 72
Als ik hem geschapen, en hem mijn geest zal hebben ingeblazen, valt gij voor hem neder, en aanbidt hem.
فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ
Ayah 73
En al de engelen vereerden hem in het algemeen.
فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ
Ayah 74
Behalve Eblis, die door hoogmoed was opgeblazen en een ongeloovige werd.
إِلَّا إِبْلِيسَ اسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ
Ayah 75
God zeide tot hem: O Eblis! wat verhindert u, datgeene te vereeren, wat ik met mijne handen heb geschapen. Zijt gij opgeblazen door ijdele trotschheid? of zijt gij werkelijk iemand van verheven verdienste?
قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَيَّ ۖ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْعَالِينَ
Ayah 76
Hij antwoordde: Ik ben uitnemender dan hij. Gij hebt mij van vuur geschapen, en hem hebt gij van klei gemaakt.
قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِّنْهُ ۖ خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِينٍ
Ayah 77
God zeide tot hem: Ga dus weg van hier; want gij zult van de genade verdreven (gesteenigd) worden.
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ
Ayah 78
En mijn vloek zal op u rusten, tot den dag des oordeels.
وَإِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلَىٰ يَوْمِ الدِّينِ
Ayah 79
Hij hernam: O Heer! geef mij uitstel tot den dag der opstanding.
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ
Ayah 80
God zeide: Waarlijk, gij zult een van hen zijn, die uitstel zullen ontvangen.
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ
Ayah 81
Tot den dag van den bepaalden tijd.
إِلَىٰ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ
Ayah 82
Eblis zeide: Ik zweer bij uw macht, dat ik hen allen zal verleiden.
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ
Ayah 83
Behalve uwe dienaren, die bijzonder onder hen gekozen zullen worden.
إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ
Ayah 84
God zeide: Het is een rechtvaardig vonnis, en ik spreek de waarheid;
قَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ
Ayah 85
Ik zal zekerlijk de hel met u vullen, en met dezulken die u volgen; allen te zamen.
لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكَ وَمِمَّن تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ
Ayah 86
Zeg tot de bewoners van Mekka: Ik vraag geenerlei belooning van u, voor deze mijne prediking, noch ben ik een van hen, die zich meester maken van een deel van datgene wat hun niet toebehoort.
قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ
Ayah 87
De Koran is niets anders dan een vermaning aan alle schepselen.
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ
Ayah 88
En na een zekeren tijd zult gij zekerlijk weten, wat van het daarin geschonkene, waar is.
وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ

Quran

is the holy scripture of Islam. Muslims believe that it is the literal word of Allah (سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى‎), revealed to the Prophet Muhammad (صلى الله عليه وسلم) over a period of 23 years. The Quran is composed of 114 Suras (chapters) and contains 6,236 Ayat (verses). Muslim beliefs and practices are based on the Quran and the Sunnah (the teachings and example of Muhammad (صلى الله عليه وسلم)).

Meccan Surahs

The Meccan Surahs are the earliest revelations that were sent down to the Prophet Muhammad (صلى الله عليه وسلم). They were revealed in Mecca, hence their name. These revelations form the foundation of the Islamic faith and contain guidance for Muslims on how to live their lives. The Meccan Surahs are also notable for their poetic beauty and lyrical prose.

Medinan Surahs

The Medinan Surahs of the noble Quran are the latest 24 Surahs that, according to Islamic tradition, were revealed at Medina after Prophet Muhammad's (صلى الله عليه وسلم) hijra from Mecca. These Surahs were revealed by Allah (سبحانه و تعالى) when the Muslim community was larger and more developed, as opposed to their minority position in Mecca.

Receive regular updates

* indicates required